De muzikale reis van Jeangu Macrooy begint als hij op zijn dertiende een gitaar krijgt van zijn ouders en met zijn tweelingbroer Xillan een muzikaal duo vormt. Jeangu’s muzikale ambities zijn echter groot, dus vertrekt hij in 2014 vanuit Suriname naar Nederland. Daar ontmoet hij producer/componist Perquisite, die hem tekent bij zijn label Unexpected Records en hem als muziekproducer en manager bijstaat. Vanaf de release van zijn debuut-EP Brave Enough stapt Jeangu met zevenmijlslaarzen door de Nederlandse muziekwereld: hij wordt 3FM Talent, doet mee aan de Popronde, speelt voorprogramma’s van o.a. Blaudzun en Selah Sue, is regelmatig te gast bij De Wereld Draait Door, staat op Noorderslag en wordt genomineerd voor de Edison Pop als Beste Nieuwkomer.

Jeangu’s soulvolle debuutalbum High On You wordt genomineerd voor een Edison Pop in de categorie Beste Album en brengt Jeangu en zijn band onder meer naar Lowlands en North Sea Jazz. Daarop volgt een homecoming show in Suriname, waar op dat moment single High On You al zeven weken op één in de charts staat. Terug in Nederland zien meer dan drie miljoen mensen hem schitteren in The Passion en verzorgt hij het voorprogramma van Curtis Harding en Ayo op hun Duitse tournees. Op zijn tweede album Horizon laat Jeangu meer diversiteit zien. Hij is een zelfverzekerde artiest geworden, die gedreven door nieuwsgierigheid en levenslust de wereld verkent. De albumpresentatie vindt plaats in een uitverkochte Paradiso grote zaal waarna een nieuwe clubtour door Nederland volgt.

Begin 2020 wordt aangekondigd dat Jeangu Nederland zal vertegenwoordigen op het Eurovisie Songfestival met zijn nummer Grow . Het Songfestival kan niet doorgaan in verband met de Covid-19 pandemie maar Jeangu’s inzending ontvangt een golf aan (inter)nationale lof: een première op nationale televisie, plaatsingen in Spotify’s New Music Friday playlists in twaalf landen, (cover) artikelen in alle nationale kranten, miljoenen streams en views en een plaats in de Nederlandse hitlijsten. Op 4 maart 2021, precies een jaar na de release van Grow komt Birth Of A New Age uit, Jeangu’s nieuwe inzending voor het Songfestival. De door Kevin Osepa geregisseerde videoclip, die deels wordt opgenomen in het Rijksmuseum, is inmiddels meer dan 1.5 miljoen keer bekeken en de song wordt onder andere opgepikt door de The New York Times.

Jeangu Macrooy’s derde studio album Summer Moon, dat hij maakte samen met producer Bud Kolk en uitkomt op 11 november 2022, is zijn meest openhartige album tot nog toe. In tien uitgesproken songs zingt Jeangu over de hunkering naar het beginnen van een totaal nieuw leven (Paris), het idee dat het gras altijd groener lijkt te zijn bij de ander (A Little Greener, een samenwerking met Pete Philly), de angst en onzekerheid die je kan voelen bij een open relatie (Come Back), toegeven aan je lusten (Forbidden Fruit) en het vieren van het leven (Alive). Qua sound keert Jeangu op Summer Moon deels terug naar het soulvolle geluid van zijn debuutalbum High On You, maar er zijn ook elektronische invloeden hoorbaar.

Hamming speelde al eerder de rol van Judas, in The Passion, hij won het televisieprogramma Maestro, speelde in de musical All Stars, bracht 3 albums uit, heeft 10 miljoen streams, verkocht Paradiso en Concertgebouw uit, speelde op Pinkpop en was een heel seizoen de vaste muzikale huisband bij De Wereld Draait Door.

Hij is een bundel energie, maar vooral een musicus

Een rockster zijn is niet per se het doel, maar Lucas Hamming is altijd op zoek naar zijn publiek verbreden. Muzikaal is hij dat beïnvloed door Tame Impala, David Bowie, Arctic Monkeys en zelfs Harry Styles. Etiket het is indie met een vleugje pop of pop met een vleugje indie. Zijn eigen liedjes gaan over het dagelijks leven, liefde en eigenlijk alles wat er in gebeurt en rond zijn hoofd. Liedjes met niet de makkelijkste onderwerpen maar wel herkenbaar degenen. Nummers die ervoor zorgen dat de luisteraars zichzelf niet alleen een beetje beter leren kennen, maar ook ook om die vele gezichten van Lucas Hamming te leren kennen.

Edwin studeerde na het behalen van zijn HAVO en VWO diploma twee jaar Geschiedenis aan de Universiteit van Amsterdam. Daarna heeft hij de stap naar het acteren gemaakt.

In het theater was hij de afgelopen seizoenen onder ander te zien als Natte Harry in Sister Act, als Curtis in de grote tour van Dreamgirls en vertolkte hij de hoofdrol in A Chorus Line. Daarvoor stond hij in de musicals Home (Julius), Rent (Tom Collins), Copacabana (Ricco), The Lion King (Mufasa), Billy Holliday (o.a. Lester Young) en Miss Saigon (John). In 2018 was hij te zien tijdens de tours van The Color Purple en Driving Miss Daisy, gevolgd door de rol van Oliver Warbucks in de musical Annie in 2019 In 2001 kreeg hij een John Kraaykamp Musical Award voor Beste Mannelijke Bijrol voor zijn vertolking van de rol van Tom Collins in Rent en in 2013 werd hij genomineerd voor deze zelfde award voor zijn vertolking van de rol van Natte Harry in Sister Act.

Hij speelde in de films Oesters van Nam Kee, Madame Jeannette, Trage Liefde, Stiletto’s, Vox Populi, Polonaise en Bella Bettien. Grote indruk maakte hij naast Isa Hoes met de hoofdrol in de speelfilm De Ontsnapping, zag je hem in Tuintje in mijn Hart en meest recentelijk in de bioscoopfilms F*ck de Liefde, Just Say Yes en De Club van Lelijke Kinderen. Ook spreekt Edwin regelmatig tekenfilms in, zo was hij de Nederlandse stem in van Will Smith in de animatiefilm Shark Tale en is hij onder andere te horen als de Nederlandse Jeronimus Jangle in de Netflix Kerstfilm Jingle Jangle.

Verder zag je Edwin op TV in diverse series: vertolkte de rol van Melvin Klamer in Trauma 24/7, speelde in Costa!, Wet En Waan, Spangen, Baantjer, Alex FM, Lotte, Meiden van de Wit, Voetbalvrouwen, Van God Los (de serie) en in de Belgische misdaadserie Recht op Recht. Op Videoland zie je hem in de komische serie Vaders & Moeders. In Ninja Nanny vertolkte hij de rol van Stanley, speelde hij in 2019 de rol van Jezus in The Passion en was hij dagelijks te zien als Richard van Nooten in Goede Tijden, Slechte Tijden.

Opleiding
William voltooide in 2004 de Fontys Dansacademie in Tilburg, afdeling musicaltheater.

 Theater
Zijn professionele debuut maakte hij in de musical Crazy For You. Daarna volgde titels als Grease, Fame, Footloose, Mary Poppins, Ramses, Shrek de Musical, De Kleine Blonde Dood, De Tweeling, HAIR, Was getekend, Annie M.G. Schmidt, LAZARUS, Dagboek van een herdershond en Falsetto’s.

In 2023 keerde William na 15 jaar weer terug in de musical Grease maar nu in de rol van Vince Fontaine.

Inmiddels heeft William ook meerdere regieklussen op zijn naam staan waaronder de oorspronkelijk nieuwe Nederlandse musical Stil in mij en het grote visuele theaterspektakel Zodiac, de musical.

Prijzen
William werd in zijn carrière maar liefst negen keer genomineerd voor een Musical Award. In 2009 won hij de John Kraaijkamp Musical Award voor Beste Mannelijke Hoofdrol in een Grote Musical voor zijn rol als Ren McCormack in Footloose. In 2010 won hij de John Kraaijkamp Musical Award voor Beste Mannelijke Hoofdrol in een Grote Musical voor zijn rol als Bert in Mary Poppins en in 2015 won hij de John Kraaijkamp Musical Award voor Beste Mannelijke Hoofdrol in een Kleine Musical voor zijn rol als Boudewijn in De Kleine Blonde Dood.

 Overig
William was bij de KRO-NCRV te zien als Jezus in de veertiende editie van The Passion en in 2023 als Kapelaan Lumens in Dagboek van een herdershond LIVE. Daarnaast was hij de een na laatste afvaller voor de finale in het televisieprogramma Wie Is De Mol? in 2012.

Tim Rice has worked in music, theatre and film since 1965 when he met Andrew Lloyd Webber, a fellow struggling songwriter. Rather than pursue Tim’s ambitions to write rock or pop songs, they turned their attention to Andrew’s obsession – musical theatre. Their first collaboration was based on the life of Dr Thomas Barnardo, the Victorian philanthropist: The Likes of Us. Their next three works together were much more successful – Joseph and the Amazing Technicolor Dreamcoat, Jesus Christ Superstar and Evita.

Tim has since worked with other distinguished popular composers such as Elton John (The Lion King, Aida), Alan Menken (Aladdin, King David, Beauty and the Beast), Björn Ulvaeus and Benny Andersson (Chess) and Stuart Brayson (From Here to Eternity). He has also written with Freddie Mercury, Burt Bacharach and Rick Wakeman, among others. He is currently writing and presenting a podcast (titled Get Onto My Cloud) reminiscing about his years in music, theatre and film – playing hits and flops, out-takes and number ones.

Every now and then, inspired by his hero and friend the late Sammy Cahn, he presents an evening of his songs, mercifully performed by top singers and musicians rather than by him, to which Tim adds reminiscence and comment, recalling their creation, success (or rejection) and the joy (usually) of working with great composers.

His recent musical From Here to Eternity returned to London in November 2022. A new Broadway presentation of Chess is scheduled in the autumn of 2023. In early 2024, a new production of his Tony®-winning Broadway hit Aida will make its UK West End debut.

Sir Tim’s interests beyond music, film and theatre include cricket – as English an interest as you can get. He founded his own cricket team in 1973, which has now played over 700 matches, including several in the USA. He dedicates considerable time to several British educational institutions and charitable organisations, many connected with sport for disadvantaged children. He crops up here and there in all branches of the media, drawing on his extensive knowledge of the history of popular music since Elvis was a lad. He has won several awards, mainly for the wrong thing or for simply turning up, but since you ask: one Emmy®, five Grammys®, three Tonys and three Oscars®,
making him an EGOT. None more gratifying than the Johnny Mercer Award.

Andrew Lloyd Webber has composed the scores of some of the world’s most famous musicals, from Joseph and the Amazing Technicolor Dreamcoat (1969) to Bad Cinderella (2023). Lloyd Webber has had shows running continually in the West End for 50 years and on Broadway for 43 years.

When Sunset Boulevard joined School of Rock, CATS, and The Phantom of the Opera he equalled Rodgers & Hammerstein’s record of four shows running simultaneously on Broadway. He is one of the select group of artists with EGOT status, having received Emmy, Grammy, Oscar, and Tony Awards.

Lloyd Webber owns six London theatres including the iconic London Palladium and Theatre Royal, Drury Lane. Reopened in July 2021, the latter was completely restored and renovated at a cost of over £60 million. It was one of the biggest projects ever undertaken by a private theatre owner in recent times. His mantra is that every penny of profit made from his theatres is ploughed back into the buildings.

Lloyd Webber is passionate about the importance of musical education and diversity in the arts. Andrew Lloyd Webber Foundation provides 30 performing arts scholarships every year for talented students with financial need and supports a range of projects such as the Music In Secondary School Trust and commissioning research into diversity in theatre.

Andrew Lloyd Webber has composed anthems for the 1978 World Cup in Argentina and for two Olympic ceremonies, including “Amigos Para Siempre”, the official song of the 1992 summer games in Barcelona. He wrote “Let Us Love In Peace” for the aftermath of the attacks on The World Trade Centre; wrote and performed “Sing” with Gary Barlow at Queen Elizabeth II’s Diamond Jubilee in 2012; and curated musical theatre performances for the Queen’s Platinum Jubilee concert in

June 2022. In May 2023, a new anthem composed by Andrew Lloyd Webber was performed at the Coronation of His Majesty King Charles III.

Andrew Lloyd Webber was knighted in 1992 and created an honorary life peer in 1997.

Ivo van Hove was tot september 2022 directeur van Internationaal Theater Amsterdam. Hij regisseerde o.a. Angels in America, Romeinse Tragedies en Kings of War naar Shakespeare, Scènes uit een huwelijk, The Fountainhead, De stille kracht, De dingen die voorbijgaan, Een Klein Leven , Age of Rage en Mijn Lieve Gunsteling. Zijn producties spelen over de hele wereld van NY, London, Chili, Argentinië, Moskou, Sydney tot Taipeh. Hij regisseerde bij de Metropolitain Opera in NY, La Comédie-Française, Theâtre de l’Odéon, L’Opéra de Paris, het Deutsches Schauspielhaus Hamburg, Wiener Burgtheater, de Schaubühne Berlijn en het National Theatre London. Zijn regies van A view from the Bridge, The Crucible, Network en West Side Story speelden op Broadway. Hij werkte met steracteurs als Isabelle Huppert, Bryan Cranston, Gillian Anderson, Juliette Binoche en Jude Law.

Van Hove ensceneerde o.a. de opera’s Lulu, de Ring des Nibelungen, Salome,, Don Giovanni, Mahagonny en de wereldpremière van Brokeback Mountain. Met David Bowie maakte hij Lazarus.

Van Hove is bekroond met o.a. twee Tony Awards, twee Olivier Awards, de Drama Desk Award, prijs van de kritiek in Nederland in New York, London en Parijs. Hij is Commandeur dans l’Ordre des Arts et des Lettres in Frankrijk, Commandeur in de Kroonorde in België. Hij ontving de Vlaamse Cultuurprijs voor Algemene Culturele Verdienste. In 2019 ontving van Hove de VSCD oeuvre prijs en de Johannes Vermeerprijs, de Nederlandse staatsprijs voor de kunsten.

In 2024 wordt hij Intendant van de Ruhrtriennale.

Scenograaf Jan Versweyveld is sinds 2001 hoofdontwerper bij Toneelgroep Amsterdam, later Internationaal Theater Amsterdam (ITA). Hij studeerde aan het Brusselse Sint-Lucas-Instituut en aan de Koninklijke Academie in Antwerpen. Vanaf begin jaren tachtig werkt hij samen met regisseur Ivo van Hove en later ook regelmatig met Anne Teresa de Keersmaeker (Rosas).

Hij heeft gewerkt aan verschillende interieur- en tentoonstellingsontwerpen en tal van producties als set- en lichtontwerper in Europa, het VK en de Verenigde Staten.

Het werk van Jan Versweyveld werd meerdere malen bekroond in binnen- en buitenland. In 2017 en 2019 werd hij vier keer genomineerd voor een Tony Award.

Recent werk omvat: West Side Story (NY, Broadway), Wie heeft mijn vader vermoord, Age of Rage en Gevechten en Metamorfosen van een vrouw (ITA), Tartuffe (Paris, Comédie Francaise), The Damned (ITA, Amsterdamse bos), Ingolstadt (Wenen, Burgtheater), Mijn lieve gunsteling (ITA),

Don Giovanni en Dead Man Walking (NY, Metropolitan Opera), Mahagonny (Nationale Opera en Ballet).

An D’Huys studied fashion at the Royal Academy of Fine Arts in Antwerp and was part of the design team of fashion house Ann Demeulemeester for over 11 years.

Recent and earlier productions: West Side Story (Broadway); Forêt (Anne Teresa De Keersmaeker, Le Louvre Paris); A Little Life (Edinburgh International Festival, International Theatre Amsterdam); Ingolstadt (Salzburg Festival); Le Tartuffe ou l’Hypocrite (Comédie Française, Paris & Tour); Age of Rage (Barbican, International Theatre Amsterdam); The Things that Pass, The Fountainhead, Antigone and Kings of War (International Theatre Amsterdam); Unsere Zeit (Residenz Theater Munich); The Glass Menagerie (Théâtre de L’Europe, Paris); All About Eve (West End); The Rise and Fall of the City of Mahoganny (Aix en Provence); A View from the Bridge (the Young Vic, West End, Broadway); Don Giovanni, Boris Godounov, Cosi fan tutte (Paris National Opera); Network (Broadway, National Theatre London); Hedda Gabler (National Theatre London); Obsession (London, Paris, Luxembourg); Lazarus (London, New York Theatre Workshop, Amsterdam); Medea (Burgtheater Wien); The Damned (Comédie Française, Paris, Avignon); The Three Sisters, Poquelin, The Cherry Orchard (TG STAN Antwerp); The Misanthrope (Schaubühne Berlin); Die Walküre, Siegfried and Götterdämmerung (Flanders Opera); Quartet, Bitches Brew and Cassandra (Rosas Brussels).

An has also designed costumes for several film productions including Toto le héros (Jaco van Dormael) and Rosie (Patrice Toye).

Projects in the near future include: Don Giovanni and Dead Man Walking at the MET in New York